Thriller
21 to 35 years old
2000 to 5000 words
Marathi
Story Content
मुंबईच्या गजबजलेल्या 'TAV' ऑफिसमध्ये पहिली भेट: अंधाराचा स्पर्श… वातावरण धुक्यासारखे रहस्यमय होते. मयन (मालक) आपल्या डेस्कवर गंभीरपणे काम करत होता, तर शर्वी (फोटोग्राफर) थोडीशी नवखी आणि उत्साही होती. मयनच्या डोळ्यांमध्ये एक वेगळीच गूढता होती, जी शर्वीला आकर्षित करत होती. त्या पहिल्या भेटीतच, दोघांच्याही मनात एक अनामिक ओढ निर्माण झाली.
“पहिली भेट: अंधाराचा स्पर्श… छान!”, शर्वी मनात म्हणाली. मयनने वर पाहिलं आणि हलकेच स्मितहास्य केले. 'तूच शर्वी?', त्याने विचारले. शर्वीने होकारार्थी मान डोलावली. 'मी मयन. स्वागत आहे तुझं TAV मध्ये.'
काही दिवसांनंतर, शर्वी आणि साकेत (शर्वीचा मित्र) एका कॅफेमध्ये बसले होते. साकेत शर्वीला मयनच्या विचित्र वागण्याबद्दल सावध करत होता. 'शर्वी, मला तो माणूस जरा संशयास्पद वाटतो. तू त्याच्यापासून जरा जपून रहा,' साकेतचा इशारा स्पष्ट होता.
'अगं, काय बोलतोयस तू? तो माझा बॉस आहे आणि खूप चांगला माणूस आहे,' शर्वी म्हणाली, पण तिच्या मनात साकेतच्या बोलण्याने एक शंकेची पाल चुकचुकली. तिने साकेतचा सल्ला दुर्लक्ष केला, पण साकेतच्या बोलण्याने तिच्या मनात मयनबद्दल एक वेगळीच भीती निर्माण झाली.
मयनने शर्वीला एक खास प्रोजेक्ट दिला – 'बेहद'. हा प्रोजेक्ट दोघांनाही खूप जवळ आणणार होता. कामाच्या निमित्ताने ते दोघे जास्त वेळ सोबत घालवत होते आणि त्यामुळे त्यांच्यातील व्यावसायिक मर्यादा हळूहळू ओलांडली जात होती. दोघांमध्ये एक जवळीक निर्माण झाली, जी धोकादायक होती.
'बेहद' प्रोजेक्ट खरं तर एक निमित्त होतं. मयनला शर्वीला आपल्या जाळ्यात ओढायचं होतं. तो तिच्या सौंदर्याने आणि निरागसतेने मोहित झाला होता. शर्वीलाही मयनबद्दल आकर्षण वाटत होतं, पण तिला त्याच्या भूतकाळाबद्दल काहीच माहिती नव्हती.
एक दिवस, साकेतने शर्वीला फोन केला. 'शर्वी, मला मयनच्या वडिलांच्या मृत्यूवर संशय आहे. मला वाटतं यात काहीतरी गडबड आहे. तू या प्रकरणाची माहिती काढ,' साकेत म्हणाला. वडिलांचे गुपित ऐकून शर्वीला धक्का बसला. तिने ठरवले की ती या प्रकरणाचा छडा लावणार.
शर्वीने मयनच्या वडिलांबद्दल माहिती काढायला सुरुवात केली. तिला समजले की त्यांचे निधन रहस्यमय परिस्थितीत झाले होते आणि मयनने या प्रकरणाची व्यवस्थित चौकशी केली नव्हती. शर्वीला आता मयनवर आणखी संशय येऊ लागला.
मयन शर्वीला साकेतपासून दूर राहण्याची धमकी देतो. 'जर तू साकेतच्या संपर्कात राहिलीस, तर त्याचे परिणाम चांगले होणार नाहीत,' मयन म्हणाला. शर्वी प्रेमापोटी मयनचं पहिलं मोठं नियंत्रण स्वीकारते.
वासनेचा स्वीकार आणि नियंत्रण… शर्वीला कळेना की ती काय करत आहे. एका बाजूला प्रेम होतं, तर दुसऱ्या बाजूला भीती. तिने मयनच्या म्हणण्यानुसार साकेतशी बोलणं बंद केलं. तिला अपराधी वाटत होतं, पण मयनला गमावण्याची तिची तयारी नव्हती.
शर्वीने 'बेहद' प्रोजेक्ट पूर्ण करण्यासाठी स्वतःला झोकून दिले. मयनसोबत काम करताना तिला त्याच्या अनेक नवीन गोष्टी समजल्या. तो एक चांगला माणूस आहे, पण त्याच्या मनात काहीतरी दडलेले आहे, याची तिला जाणीव होती.
एका रात्री, शर्वी मयनच्या ऑफिसमध्ये गेली, तेव्हा तिला एक धक्कादायक सत्य समजले. मयनच्या वडिलांचा मृत्यू अपघात नव्हता, तर तो खून होता आणि त्या खुनामध्ये मयनचा हात होता. शर्वी पूर्णपणे हादरली.
शर्वीला समजले की मयन एक सीरियल किलर आहे आणि त्याने अनेक लोकांना मारले आहे. ती आता त्याच्या तावडीत सापडली होती आणि तिला स्वतःचा जीव वाचवण्यासाठी काहीतरी करायला हवे होते.
शर्वीने पोलिसांना फोन करण्याचा प्रयत्न केला, पण मयनला याबाबत समजले. त्याने तिला पकडले आणि एका अज्ञात ठिकाणी घेऊन गेला. तिथे त्याने तिला एका अंधाऱ्या खोलीत बंद केले.
शर्वीने हिम्मत हरली नाही. तिने त्या अंधाऱ्या खोलीतून बाहेर पडण्याचा निर्धार केला. तिने आजूबाजूला पाहिलं आणि तिला एक खिळ दिसली. त्या खिळ्याच्या मदतीने तिने दरवाजा उघडला आणि तिथून पळ काढला.
शर्वी थेट पोलीस स्टेशनला गेली आणि तिने मयनच्या विरोधात तक्रार दाखल केली. पोलिसांनी मयनला अटक केली आणि त्याला त्याच्या गुन्ह्यांची शिक्षा झाली.
शर्वीने एका खुनी माणसाच्या तावडीतून स्वतःचा जीव वाचवला होता. तिने साकेतची माफी मागितली आणि दोघांनी पुन्हा मैत्री केली. शर्वीला समजले की प्रेम आंधळे असते, पण सत्य नेहमीच समोर येते.
या घटनेनंतर, शर्वीने तिचं आयुष्य नव्याने सुरू केलं. ती एक धाडसी आणि आत्मनिर्भर स्त्री बनली. तिने ठरवले की ती आता कधीच कोणत्याही माणसावर आंधळेपणाने विश्वास ठेवणार नाही.
आणि अशा प्रकारे, शर्वीने अंधारातील मोहांवर विजय मिळवला आणि एक नवीन जीवन सुरू केले.